wierzyłam, że mnie zechcesz. Zaśmiał się głośno. - Uwięziłem cię w piwnicy, Alexandro. Moja cierpliwość zaczęła się wyczerpywać. - Ty moją przez cały czas wystawiałeś na próbę. - I mam nadzieję robić tak dalej. Zacisnęła dłonie na jego koszuli. - Musisz zmienić testament. - Pragnę cię, Alexandro. Nic innego się nie liczy. - Jesteś bardzo uparty. Przywróć poprzednią wersję, ale dobrze zabezpiecz Rose i Fionę. - Już się tym zająłem. Ale stawiam warunek. - Jaki? - Umieszczę z powrotem naszych potomków w testamencie, jeśli dziś po południu za mnie wyjdziesz. Osłupiała. - Co? Jak... - Wszystko przygotowałem. Oczywiście na wypadek gdybyś wróciła. - Trzymasz w piwnicy pastora? - Szkoda, że o tym nie pomyślałem. Zgadzasz się? Turkusowe oczy zabłysły. - Tak, tak, tak! Ożeń się ze mną w tej chwili. Lucien wstał z klęczek, podniósł ją z ziemi i przygarnął do siebie. - Jak sobie życzysz. - Zobaczył stajennego. - Vincencie, przyprowadź powóz. - Tak, milordzie. - Służący obrócił się na pięcie. - Poczekaj! - zawołała Alexandra. - O co chodzi? - spytał Lucien zaniepokojony. - Vincencie, proszę, zajmij się Szekspirem do naszego powrotu. - Dobrze, panno Gallant. - Lady Kilcairn - poprawił go hrabia. Mężczyzna uśmiechnął się szeroko. - Dobrze, lady Kilcairn. - Jeszcze nie, Lucienie - powiedziała Alexandra. - Lepiej nie zapeszaj. - Już mi więcej nie uciekniesz, najdroższa. Objęła go za szyję. - Nie chcę uciekać - szepnęła i pocałowała go czule. - Jestem w domu. Odwzajemnił pocałunek. - Ja też. Amy J. Fetzer Niania z CIA PROLOG Hongkong Był agentem służb specjalnych. Ona pracowała dla CIA. Nie ukrywał tego faktu, a ona owszem. W tej chwili jednak niczego przed sobą nie kryli. Zawładnęła nimi gwałtowna namiętność. Klara z rozkoszą jej uległa. Teraz, gdy w podnieceniu rozpinała pasek spodni mężczyzny, na jego twarzy malowało się pożądanie. Z jękiem przyparł ją do ściany i pocałował tak gwałtownie, że wszystko wymknęło się im spod kontroli. Klara właściwie na to liczyła. Pragnęła tego człowieka od chwili, gdy go zobaczyła. Chciała spędzić z nim tę noc. Był przystojny i tak pociągający, jak to potrafi tylko tajny agent Miał ciemne włosy, błękitne oczy, subtelne rysy twarzy, co sprawiało, że chciała całować się z nim do świtu. Dodatkowo zniewalał urokiem dżentelmena z Południa. Tuż za nimi na podłodze hotelowego pokoju kłębiły się ich ciemne ubrania. Takie, jakie nie rzucają się w oczy, co jest konieczne w tej pracy. Teraz jednak oboje byli prawie nadzy. Mężczyzna westchnął, jakby przyznawał, iż jest gotowy na wszystko, czego tylko Klara zapragnie. Wysłała taki sam sygnał - zsuwając mu spodnie, ujmując za pośladki i przyciągając ku sobie. - Doprowadzasz mnie do szaleństwa - powiedział, przesuwając ustami po jej szyi i ramionach. - Nie bardziej niż ty mnie.